Na ile sposobów można opowiedzieć tę samą historię? Literacki eksperymentator Raymond Queneau w 1947 roku udowodnił, że wykorzystując wszelkie możliwe figury retoryczne i style literackie można zrobić to na prawie sto sposobów. Jego “Ćwiczenia stylistyczne”, które cieszą się na świecie niesłabnącą popularnością, opisujące błahy incydent w autobusie na 99 możliwości, stały się inspiracją dla Doroty Kassjanowicz do napisania książki “30 znikających trampolin”, która ukazała się w lutym tego roku nakładem poznańskiego wydawnictwa Albus. To tym samym trzecia książka dla dzieci w dorobku pisarki, wcześniejsze to debiutancka powieść “Cześć, wilki!” (Nagroda Literacka Książka Roku 2014) oraz “Zamieszanie na sawannie, czyli dlaczego zwierz dziki łyka batoniki”.
Wydawnictwo Albus od kilku lat wydaje mądre, oryginalne i świetnie ilustrowane (m.in. przez Emilię Dziubak i Mariannę Sztymę) książki dla dzieci. “30 znikających trampolin” to kolejny dowód na to, że oficyna unika banalności i nie boi się eksperymentować. Krótka, zaczerpnięta z życia opowieść wykorzystana przez autorkę na 30 sposobów, przedstawia wydarzenie z życia bliźniaków – Zosi i Łukasza, którzy pewnej letniej soboty, wracając do domu dokonują strasznego odkrycia. Ich ulubiona ogrodowa trampolina, którą dostali w prezencie urodzinowym od rodziców, zniknęła z ogródka. Mogłoby się wydawać, że to dość banalna historyjka. Nic bardziej mylnego! To tylko punkt wyjścia do ogromnych możliwości językowych i zabawy słowami.
Autorka zastosowała połączenie kilku gatunków literackich i dała się ponieść swojej wyobraźni. Dzięki temu jedną wakacyjną przygodę poznajemy z kilku perspektyw. Możemy doświadczyć jej używając naszych zmysłów: wzroku i słuchu. Jest baśniowa, futurystyczna i z dreszczykiem. Każdy bohater w zupełnie inny sposób odbiera zastaną sytuację. Historia jest wierszem, limerykiem, piosenką, a nawet esemesem. Opowiedziana “po łebkach”, “długaśniezdaniowo” (przed rozpoczęciem tego rozdziału weźcie długi oddech), niegramatycznie i nieortograficznie, czyli “jak absolutnie nie należy pisać”, a nawet w nieznanym języku (spokojnie, jest słowniczek). Autorka bawi się słowami i udowadnia, że tak naprawdę nie długość tekstu jest ważna, ale jakość. Książka “30 znikających trampolin” to zaproszenie do pierwszorzędnej zabawy słowami, ale niepozbawiona ważnej lekcji. Gdy zagadka tajemniczego zniknięcia trampoliny zostaje w końcu rozwiązana, dzieci (a szczególnie Łukasz) przekonują się, że nie należy wysuwać pochopnych wniosków ani oceniać kogoś po wyglądzie.
Ilustracje Pauliny Daniluk, absolwentki Wydziału Artystycznego UMCS, są dowcipnie i inteligentnie powiązane z tekstem. Szczególnie intrygujące są obrazki, na których widać czarnego wilka, który skacze na trampolinie, lata w kosmosie, jest jednym z pasażerów w autobusie lub fruwa zdmuchnięty przez wiatr. Co ciekawsze, pojawia się w wielu miejscach w tym samym czasie, ale nie ma o nim żadnej wzmianki w tekście… Czyżby to kolejna zagadka? A może pomysł na następną opowieść? 🙂
Książka nie jest tania (55zł), ale naprawdę warto!
Dla dzieci od lat 7.
Wydawnictwo: Albus (2016)
Tekst: Dorota Kassjanowicz
Ilustracje: Paulina Daniluk
